Domniemania w sprawie o zasiedzenie.

Postępowanie w sprawie zasiedzenia nie należy do najłatwiejszych postępowań sądowych. Wnioskodawca musi wykazać okoliczności umożliwiające Sądowi wydanie postanowienia o stwierdzeniu zasiedzenia. Terminy zasiedzenia nieruchomości są bardzo długie. Czas potrzebny do zasiedzenia nie sprzyja zbieraniu materiału dowodowego. Aby ułatwić, a w niektórych przypadkach w ogóle umożliwić zasiedzenie, ustawodawca wprowadził domniemania. Domniemania w sprawie o zasiedzenie pomagają wygrać sprawę. Warto je znać.

Czym jest domniemanie?

Nie będę zanudzał się definicją domniemania. W języku prawniczym jest ona długa i skomplikowana. Wystarczy jeżeli przyjmiesz, że domniemanie to ułatwienie dowodowe. Sąd przyjmuje pewne okoliczności za pewnik, dopóki ktoś nie przedstawi dowodu przeciwnego. Wszystkie domniemania o których Ci powiem mogą zostać obalone właśnie przez dowody przeciwne. Takie domniemania nazywamy wzruszalnymi.

Jakie są domniemania?

Pamiętasz jak pisałem, że zasiedzieć nieruchomość może jej posiadacz samoistny? Czasami trudno jest ustalić charakter posiadania. Zobacz jednak jakie domniemanie wprowadził ustawodawca:

Art. 339 k.c. Domniemywa się, że ten, kto rzeczą faktycznie włada, jest posiadaczem samoistnym.

Dzięki temu domniemaniu już sam fakt, że rzeczą władasz pozwala na uznanie Cię za posiadacza samoistnego. Domniemanie chroni Cię nawet jeśli naprawdę jesteś posiadaczem zależnym. Przynajmniej dopóki nie przeprowadzi się dowodu przeciwnego. Albo, o ile cechy Twojego władania są ewidentnie (już na pierwszy rzut oka) niewłaścicielskie.
Od tego domniemania jest jeden wyjątkiem, o którym opowiem Ci we wpisie o zasiedzeniu udziału we współwłasności.

Domniemanie ciągłości posiadania

Aby zasiedzieć nieruchomość trzeba ją ciągle posiadać przez okres potrzebny do zasiedzenia. Przy złej wierze, jest to nawet 30 lat! Pewnie się domyślasz, że trudno jest udowodnić, że przez tyle czasu posiadało się nieruchomość w sposób nieprzerwany. I tutaj ratuje nas domniemanie:

Art. 340 k.c. Domniemywa się ciągłość posiadania. Niemożność posiadania wywołana przez przeszkodę przemijającą nie przerywa posiadania.

Jak widzisz przemijająca przeszkoda nie stanowi problemu. Przeszkoda nie może mieć jednak charakteru trwałego.

Domniemanie dobrej wiary

Art. 7 k.c. Jeżeli ustawa uzależnia skutki prawne od dobrej lub złej wiary, domniemywa się istnienie dobrej wiary.

Wypada także zauważyć, że ustawodawca wprowadził domniemanie dobrej wiary. W praktyce w sprawach o zasiedzenie domniemanie to jest szybko weryfikowane przez Sąd. Ustala on bowiem w jaki sposób doszło do objęcia rzeczy w posiadanie (np.: przesłuchując Ciebie jako wnioskodawcę) więc nie opierałbym na tym domniemaniu całej taktyki procesowej.

pozdrawiam
adwokat Eryk Trybuliński
Kancelaria Klisz i Wspólnicy Wrocław

Jeżeli zainteresował Cię artykuł, kliknij „Lubię to” lub polub naszą stronę na facebooku (Facebook adwokat Wrocław). Dla Ciebie to tylko „kliknięcie”, a dla nas to dowód, że nasza praca jest przydatna, co daje nam motywację do dalszego pisania ?